Loading...

Yaş insana yetkinlik və müdriklik gətirməlidir
Maraqlı
- 15 Yanvar, 2011
- 3 520 Baxış
Loading...
Gənclik çağı insanın özünü sübut etmə səyi içində keçər.İçində ehtirasları xəyalları və onu digər insanlardan ayıran xüsusiyyətləri olan bir gənc nə edib edib bunu ortaya qoymalıdır.Özünü sübut etmədən heç kim ona imtiyaz tanımaz.Buna görə gənc bir insan üçün ən əhəmiyyətli şey başqalarının onu necə gördüyü və onunla əlaqədar olaraq nə düşündüyüdür.Bu təəssüratları müsbətə çevirmək üçün çalışar .

Yaxşı bu çalışma nə qədər sürməli?Yəni bir insan neçə yaşına ya da nə zamana qədər özünü sübut etməklə məşğul olmalı?
Bu problemin cavabı həyatidir və adamdan adama dəyişər.Müəyyən bir yaşda insanın özünü sübut etmə səyi özünü anlama səyinə çevrilməlidir.Nə var ki bəziləri yaşlanar amma yetkinləşə bilməzlər; ömürlərinin sonuna qədər başqalarının özləri haqqında nə düşündüyü ən əhəmiyyətli mövzu olaraq qalar.Bəyənilmək sevilmək istər və bütün gücləriylə bunu təmin etmək üçün məşğul olarlar.

Bəziləri də müəyyən bir yetkinliyə çatınca özlərini bəyəndirməyə çalışmaqdan imtina edər və dünyanı daha rahat bir gözlə seyr etməyə başlarlar.
Bu mərhələdə adamın "necə göründüyü" sualı əhəmiyyətini itirər; bunun yerinə özünün "dünyanı və insanları necə gördüyü" önə çıxar.
Dəyəri ölçülməyə çalışılan adamdan dəyər ölçməyə keçiş mərhələsidir bu.
O adam artıq yarışda deyil münsifdədir.
Qızıl deyil sərrafdır.
Aktyor deyil rejissordur.
Karatı ölçülən daş deyil zərgərdir.
Və bütün bunlar əgər bir iç intizamın tutarlılığını daşıyırsa o adam dünyanın nirengi nöqtələrindən biri olar.
Ətrafındakı insanlar üçün bir nizam halına gəlir.
Bir tərəzidir bir ölçüdür.

Bəziləri bu nöqtəyə heç gələ bilmədən ölər və son sualı "Görəsən məni bəyənirlərmi?" olar.
Bəziləri də iç dünya zənginliyi sayəsində mənəvi bir nüfuz mərtəbəsi qazanarlar.
Birincilər təlaşlıdır ikincilər sakit.
Birincilər ehtirası piriyə qapılmışdır; ikincilər kainat içindəki insanoğlunu hansı ölçəkdə qiymətləndirəcəklərinin fərqindədirlər.
Yaş insana yetkinlik və müdriklik gətirməlidir.
Hər il dünyaya bir az daha yetkin gözlərlə baxmalıyıq.
İnsan həyatının ən böyük sirlərindən biri budur.

Yaxşı bu çalışma nə qədər sürməli?Yəni bir insan neçə yaşına ya da nə zamana qədər özünü sübut etməklə məşğul olmalı?
Bu problemin cavabı həyatidir və adamdan adama dəyişər.Müəyyən bir yaşda insanın özünü sübut etmə səyi özünü anlama səyinə çevrilməlidir.Nə var ki bəziləri yaşlanar amma yetkinləşə bilməzlər; ömürlərinin sonuna qədər başqalarının özləri haqqında nə düşündüyü ən əhəmiyyətli mövzu olaraq qalar.Bəyənilmək sevilmək istər və bütün gücləriylə bunu təmin etmək üçün məşğul olarlar.

Bəziləri də müəyyən bir yetkinliyə çatınca özlərini bəyəndirməyə çalışmaqdan imtina edər və dünyanı daha rahat bir gözlə seyr etməyə başlarlar.
Bu mərhələdə adamın "necə göründüyü" sualı əhəmiyyətini itirər; bunun yerinə özünün "dünyanı və insanları necə gördüyü" önə çıxar.
Dəyəri ölçülməyə çalışılan adamdan dəyər ölçməyə keçiş mərhələsidir bu.
O adam artıq yarışda deyil münsifdədir.
Qızıl deyil sərrafdır.
Aktyor deyil rejissordur.
Karatı ölçülən daş deyil zərgərdir.
Və bütün bunlar əgər bir iç intizamın tutarlılığını daşıyırsa o adam dünyanın nirengi nöqtələrindən biri olar.
Ətrafındakı insanlar üçün bir nizam halına gəlir.
Bir tərəzidir bir ölçüdür.

Bəziləri bu nöqtəyə heç gələ bilmədən ölər və son sualı "Görəsən məni bəyənirlərmi?" olar.
Bəziləri də iç dünya zənginliyi sayəsində mənəvi bir nüfuz mərtəbəsi qazanarlar.
Birincilər təlaşlıdır ikincilər sakit.
Birincilər ehtirası piriyə qapılmışdır; ikincilər kainat içindəki insanoğlunu hansı ölçəkdə qiymətləndirəcəklərinin fərqindədirlər.
Yaş insana yetkinlik və müdriklik gətirməlidir.
Hər il dünyaya bir az daha yetkin gözlərlə baxmalıyıq.
İnsan həyatının ən böyük sirlərindən biri budur.
Loading...
OXŞAR XƏBƏRLƏR
Загрузка...